Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες των Ρομά να αποτραπεί η μετεγκατάστασή τους σε χώρο που είχε αγοράσει για τη χρήση αυτή ο Δήμος, πριν από ενάμιση περίπου μήνα η μετεγκατάσταση αυτή πήρε «σάρκα και οστά».
Ο νέος χώρος που επελέγη είναι ο πλέον ακατάλληλος, δεδομένου ότι βρίσκεται κυριολεκτικά «στο πουθενά», απέχοντας 4 χιλιόμετρα από τον αστικό ιστό, ενώ η απουσία ασφαλτοστρωμένου δρόμου καθιστά την προσπέλασή του ιδιαίτερα δυσχερή, κυρίως τους χειμερινούς μήνες. Περαιτέρω, τα εξαγγελθέντα έργα υποδομής, δεν έχουν υλοποιηθεί, αλλά ούτε μπορούν να υλοποιηθούν λόγω της μορφολογίας του εδάφους.
Επίσης, δεδομένου ότι ο χώρος βρίσκεται ανάμεσα σε δύο λοφίσκους, σε περίπτωση πλημμύρας μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί σε συλλέκτη όμβριων υδάτων, χωρίς να υφίσταται η δυνατότητα απορροής τους. Αλλά και σε περίπτωση πυρκαγιάς, υφίσταται σοβαρός κίνδυνος εγκλωβισμού διότι δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής.
Πέρα από τα άμεσα προβλήματα, η μεγάλη απόσταση από την πόλη και η δυσχερής προσπέλαση λόγω του χωματόδρομου έχουν και άλλες, έμμεσες, αλλά εξίσου σοβαρές συνέπειες: αδυναμία πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας, κυρίως όσον αφορά στα έκτακτα περιστατικά, και στην εκπαίδευση. Είναι χαρακτηριστικό ότι κανένα από τα παιδιά του καταυλισμού δεν συμμετέχει σε κάποια βαθμίδα της εκπαίδευσης. Αλλά και τα προβλήματα υγιεινής, όχι μόνο δεν έχουν εξαλειφθεί με την μετεγκατάσταση, αλλά έχουν ενταθεί, διότι η δημοτική αρχή δεν έχει μεριμνήσει ούτε για την εγκατάσταση ενός στοιχειώδους εξοπλισμού.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε ότι και σε αυτή την περίπτωση η Πολιτεία ασκεί πλημμελώς τις αρμοδιότητές της. Υπενθυµίζουµε ότι σύµφωνα µε τις διατάξεις της αριθµ.ΓΠ/23641/03-07-2003 Κ.Υ.Α., οι τοπικές αρχές φέρουν το τεκμήριο της αρμοδιότητας για την υπόδειξη και κατάλληλη διαμόρφωση των χώρων οργανωμένης εγκατάστασης πλανοδίων και τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την αποκατάσταση των άστεγων δημοτών τους. Στο πλαίσιο αυτό, οι Δήμοι οφείλουν να μεριμνούν για την εξεύρεση χώρου εναλλακτικής στέγασης που θα ανταποκρίνεται σε στοιχειώδεις συνθήκες ανθρώπινης διαβίωσης.
Στην εν λόγω περίπτωση, η μεταφορά 120 Ρομά σε «γκέτο», 4 χιλιόμετρα εκτός πόλεως με όλα τα προβλήματα που προαναφέρθηκαν, παραβιάζει ευθέως το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο που προϋποθέτει την εξεύρεση του κατάλληλου χώρου και τη δημιουργία των κατάλληλων υποδομών. Ταυτόχρονα η Πολιτεία οφείλει να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για την ομαλή ένταξη των παιδιών αυτών στα σχολεία της περιοχής. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά το ενδεχόμενο ένταξης των Ρομά στον αστικό ιστό, το οποίο είχε ξεκινήσει μέσω του προγράμματος αποκατάστασης των αθίγγανων του Υπουργείου Εσωτερικών, αλλά δεν προχώρησε αν και οι Ρομά της Αταλάντης είχαν υποβάλλει αιτήσεις ήδη από το 2003.
Το αίτημα των Ρομά πρέπει να επανεξεταστεί υπό το νέο πρίσμα της μετεγκατάστασής τους σε χώρο προδήλως ακατάλληλο και επικίνδυνο και σε στενή συνεργασία με την καθ΄ ύλην αρμόδια δημοτική αρχή και το Υπουργείο Εσωτερικών, οφείλει να ικανοποιηθεί. Ο διάλογος και η ένταξη είναι η μόνη αποδεκτή λύση για τους Ρομά και η Πολιτεία οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν.
Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
