Την περασμένη εβδομάδα έγινε γνωστό στα τοπικά ΜΜΕ ότι οι λαθροϋλοτομίες στην περιοχής της Θεσσαλίας και της Στερεάς Ελλάδας είναι σε έξαρση, ενώ ο αρμόδιος υφυπουργός κ. Καλαφάτης σε χλιαρές και αόριστες (για ακόμη μια φορά) δηλώσεις του διαβεβαίωσε ότι το θέμα είναι στις προτεραιότητες του ΥΠΕΚΑ. Παραδέχτηκε δε για πρώτη ίσως φορά ότι δεν πρόκειται μόνο για περιβαλλοντικό, αλλά και για κοινωνικό και οικονομικό θέμα. Η είδηση δεν καταλάβαμε πού είναι!
Όπως δεν καταλάβαμε πού είναι το παράδοξο, αφού το ΥΠΕΚΑ έχει περίπου τρία χρόνια καθυστερήσει να ασχοληθεί ουσιαστικά με το πρόβλημα της λαθροϋλοτομίας και να δείξει αποτελεσματικό έργο για την πάταξή της! Από την αρχή του φαινομένου, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την οικονομική κρίση και την αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, μέχρι και σήμερα περιορίζεται σε διαπιστώσεις και ημίμετρα, που λειτουργούν περισσότερο επικοινωνιακά.
Ο κ.Καλαφάτης και η ηγεσία του υπουργείου οφείλουν να καταλάβουν ότι η προστασία του δασικού πλούτου είναι υποχρέωση και καθήκον τους και η χάραξη δασικής πολιτικής αντικείμενό τους. Οι κατά καιρούς δηλώσεις του – ειδικά για θέματα δασικών χαρτών – μας επιτρέπουν να λέμε με βεβαιότητα ότι προφανώς δεν το έχει καταλάβει. Για αυτό και είναι αναποτελεσματικός και δεν μπορεί ή δεν θέλει να επικεντρώσει και στα πραγματικά αίτια της λαθροϋλοτομίας, ώστε να τα καταπολεμήσει.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε επανειλημμένα τοποθετηθεί με προτάσεις για την πάταξη του φαινομένου, προτάσεις που αναδεικνύουμε και σε συνεργασία με δασικούς φορείς στο πλαίσιο της εκστρατείας για τη δασική οικονομία και τη συμβολή της στην ανασυγκρότηση της υπαίθρου, που υλοποιούμε φέτος με εκδηλώσεις σε διάφορες πόλεις. Σε γενικές γραμμές η ενδεδειγμένη λύση είναι η ενίσχυση της δασικής υπηρεσίας και η δημιουργία θέσεων εργασίας μέσα στα δασικά οικοσυστήματα, αφού η προστασία των δασικών πόρων περνά και μέσα από την οικονομική τους χρησιμότητα. Επιπλέον, ιδιαίτερα σημαντική είναι η λύση της οργανωμένης από τη δασική υπηρεσία καυσοξύλευσης, με την οποία – όπως τεκμηριώνεται επιστημονικά – μπορεί να επιτευχθεί μεγαλύτερη απόληψη ξυλείας και τα προϊόντα της να διανεμηθούν με δίκαιο τρόπο σε περισσότερους πολίτες, εκμηδενίζοντας ταυτόχρονα το παραεμπόριο και την παραοικονομία, βοηθώντας στη μείωση της εύφλεκτης βιομάζας και ανορθώνοντας υποβαθμισμένα οικοσυστήματα που βρίσκονται εκτός διαχείρισης, λύση που μπορούσε άμεσα να θέσει σε προτεραιότητα η κυβέρνηση σε ευρεία κλίμακα. Όσο αποφεύγει, όμως, τη χάραξη πολιτικής για τη δασοπροστασία τόσο συμβάλλει στην έξαρση του φαινομένου και τελικά στην απώλεια του δασικού πλούτου και της οικονομίας που αυτός μπορεί να προσφέρει σε εποχή κρίσης στην ελληνική ύπαιθρο και στους άνεργους κατοίκους της.
Πληροφορίες: Β.Νάκου - 6983903061
Όπως δεν καταλάβαμε πού είναι το παράδοξο, αφού το ΥΠΕΚΑ έχει περίπου τρία χρόνια καθυστερήσει να ασχοληθεί ουσιαστικά με το πρόβλημα της λαθροϋλοτομίας και να δείξει αποτελεσματικό έργο για την πάταξή της! Από την αρχή του φαινομένου, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την οικονομική κρίση και την αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, μέχρι και σήμερα περιορίζεται σε διαπιστώσεις και ημίμετρα, που λειτουργούν περισσότερο επικοινωνιακά.
Ο κ.Καλαφάτης και η ηγεσία του υπουργείου οφείλουν να καταλάβουν ότι η προστασία του δασικού πλούτου είναι υποχρέωση και καθήκον τους και η χάραξη δασικής πολιτικής αντικείμενό τους. Οι κατά καιρούς δηλώσεις του – ειδικά για θέματα δασικών χαρτών – μας επιτρέπουν να λέμε με βεβαιότητα ότι προφανώς δεν το έχει καταλάβει. Για αυτό και είναι αναποτελεσματικός και δεν μπορεί ή δεν θέλει να επικεντρώσει και στα πραγματικά αίτια της λαθροϋλοτομίας, ώστε να τα καταπολεμήσει.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε επανειλημμένα τοποθετηθεί με προτάσεις για την πάταξη του φαινομένου, προτάσεις που αναδεικνύουμε και σε συνεργασία με δασικούς φορείς στο πλαίσιο της εκστρατείας για τη δασική οικονομία και τη συμβολή της στην ανασυγκρότηση της υπαίθρου, που υλοποιούμε φέτος με εκδηλώσεις σε διάφορες πόλεις. Σε γενικές γραμμές η ενδεδειγμένη λύση είναι η ενίσχυση της δασικής υπηρεσίας και η δημιουργία θέσεων εργασίας μέσα στα δασικά οικοσυστήματα, αφού η προστασία των δασικών πόρων περνά και μέσα από την οικονομική τους χρησιμότητα. Επιπλέον, ιδιαίτερα σημαντική είναι η λύση της οργανωμένης από τη δασική υπηρεσία καυσοξύλευσης, με την οποία – όπως τεκμηριώνεται επιστημονικά – μπορεί να επιτευχθεί μεγαλύτερη απόληψη ξυλείας και τα προϊόντα της να διανεμηθούν με δίκαιο τρόπο σε περισσότερους πολίτες, εκμηδενίζοντας ταυτόχρονα το παραεμπόριο και την παραοικονομία, βοηθώντας στη μείωση της εύφλεκτης βιομάζας και ανορθώνοντας υποβαθμισμένα οικοσυστήματα που βρίσκονται εκτός διαχείρισης, λύση που μπορούσε άμεσα να θέσει σε προτεραιότητα η κυβέρνηση σε ευρεία κλίμακα. Όσο αποφεύγει, όμως, τη χάραξη πολιτικής για τη δασοπροστασία τόσο συμβάλλει στην έξαρση του φαινομένου και τελικά στην απώλεια του δασικού πλούτου και της οικονομίας που αυτός μπορεί να προσφέρει σε εποχή κρίσης στην ελληνική ύπαιθρο και στους άνεργους κατοίκους της.
Πληροφορίες: Β.Νάκου - 6983903061