Οι Οικολόγοι Πράσινοι υποστηρίζουν ότι από το νομοσχέδιο για τα δάση που επανέρχεται προς ψήφιση αφαιρέθηκαν οι πιο κραυγαλέες και αντισυνταγματικές διατάξεις, αλλά χιλιάδες στρέμματα αποχαρακτηρίζονται άμεσα ενώ νομιμοποιούνται και αυθαίρετα ακόμη και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές. Παράλληλα, ζητούν την ολοκληρωτική απόσυρση του νομοσχεδίου για τον αιγιαλό, «καθώς η συνολική λογική που το διέπει δεν επιδέχεται επιδιορθώσεων και είναι απαράδεκτη», όπως τονίζουν.
Στην ανακοίνωσή τους οι Οικολόγοι Πράσινοι επισημαίνουν:
» Επανέρχεται τις επόμενες ημέρες το νομοσχέδιο για τα δάση από το υπουργείο Περιβάλλοντος για ψήφιση στη Βουλή, καθώς αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση και περιλαμβάνεται στα προαπαιτούμενα για την είσπραξη της δόσης του Ιουλίου. Χωρίς κάποιες από τις πιο κραυγαλέες και αντισυνταγματικές διατάξεις (όπως την αλλαγή του ορισμού του δάσους), υπό την πίεση και πλήθους επιστημονικών, οικολογικών και κοινωνικών φορέων, το τελικό νομοσχέδιο επιμένει στη βασική λογική εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων (ιδιαίτερα για παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας) και υποβαθμίζει την προστασία του δημόσιου δάσους, προκειμένου να ενισχύσει «αναπτυξιακές» δραστηριότητες, κατά κύριο λόγο τουριστικών εγκαταστάσεων.
Χιλιάδες στρέμματα, που έπειτα από μεγάλες πυρκαγιές έχουν τεθεί σε καθεστώς απόλυτης προστασίας, προβλέπεται να αποχαρακτηριστούν άμεσα, με διαδικασίες fast track άρσης είτε ανάκλησης της αναδάσωσης εντός τριμήνου, με εισήγηση δασάρχη και απόφαση του γενικού γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Επίσης, νομιμοποιεί αυθαίρετα ακόμη και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές, ενώ ανοίγει το δρόμο και για πολλές άλλες παρεμβάσεις σε αυτές τις περιοχές.
Το νομοσχέδιο αυτό «κουμπώνει» με το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό, ώστε και το δασικό τμήμα των νησιωτικών «φιλέτων» να αποχαρακτηριστεί, αλλά και στην ακτή να μπορούν να κατασκευαστούν τουριστικές εγκαταστάσεις πάνω στο κύμα. Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητούν την ολοκληρωτική απόσυρση και του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, καθώς η συνολική λογική που το διέπει δεν επιδέχεται επιδιορθώσεων, είναι απαράδεκτη και αποβαίνει ενάντια στην περιβαλλοντική προστασία, αλλά και στο δημόσιο συμφέρον. Η τουριστική τσιμεντοποίηση στην οποία αποβλέπει δεν αποτελεί πραγματική λύση στα οικονομικά αδιέξοδα της χώρας, αλλά υπονομεύει ακόμη περισσότερο το φυσικό της πλούτο, ο οποίος θα μπορούσε να αξιοποιηθεί με διαφορετικούς τρόπους, πιο ήπιους και συμβατούς με τις τοπικές οικονομίες και το φυσικό περιβάλλον».
Στην ανακοίνωσή τους οι Οικολόγοι Πράσινοι επισημαίνουν:
» Επανέρχεται τις επόμενες ημέρες το νομοσχέδιο για τα δάση από το υπουργείο Περιβάλλοντος για ψήφιση στη Βουλή, καθώς αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση και περιλαμβάνεται στα προαπαιτούμενα για την είσπραξη της δόσης του Ιουλίου. Χωρίς κάποιες από τις πιο κραυγαλέες και αντισυνταγματικές διατάξεις (όπως την αλλαγή του ορισμού του δάσους), υπό την πίεση και πλήθους επιστημονικών, οικολογικών και κοινωνικών φορέων, το τελικό νομοσχέδιο επιμένει στη βασική λογική εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων (ιδιαίτερα για παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας) και υποβαθμίζει την προστασία του δημόσιου δάσους, προκειμένου να ενισχύσει «αναπτυξιακές» δραστηριότητες, κατά κύριο λόγο τουριστικών εγκαταστάσεων.
Χιλιάδες στρέμματα, που έπειτα από μεγάλες πυρκαγιές έχουν τεθεί σε καθεστώς απόλυτης προστασίας, προβλέπεται να αποχαρακτηριστούν άμεσα, με διαδικασίες fast track άρσης είτε ανάκλησης της αναδάσωσης εντός τριμήνου, με εισήγηση δασάρχη και απόφαση του γενικού γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Επίσης, νομιμοποιεί αυθαίρετα ακόμη και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές, ενώ ανοίγει το δρόμο και για πολλές άλλες παρεμβάσεις σε αυτές τις περιοχές.
Το νομοσχέδιο αυτό «κουμπώνει» με το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό, ώστε και το δασικό τμήμα των νησιωτικών «φιλέτων» να αποχαρακτηριστεί, αλλά και στην ακτή να μπορούν να κατασκευαστούν τουριστικές εγκαταστάσεις πάνω στο κύμα. Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητούν την ολοκληρωτική απόσυρση και του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, καθώς η συνολική λογική που το διέπει δεν επιδέχεται επιδιορθώσεων, είναι απαράδεκτη και αποβαίνει ενάντια στην περιβαλλοντική προστασία, αλλά και στο δημόσιο συμφέρον. Η τουριστική τσιμεντοποίηση στην οποία αποβλέπει δεν αποτελεί πραγματική λύση στα οικονομικά αδιέξοδα της χώρας, αλλά υπονομεύει ακόμη περισσότερο το φυσικό της πλούτο, ο οποίος θα μπορούσε να αξιοποιηθεί με διαφορετικούς τρόπους, πιο ήπιους και συμβατούς με τις τοπικές οικονομίες και το φυσικό περιβάλλον».