Περίσσεψαν οι γενικότητες, οι απλουστεύσεις, αλλά και οι ...κορώνες κατά την τριήμερη διαδικασία των προγραμματικών δηλώσεων στο κοινοβούλιο. Η γενικόλογη ομιλία του πρωθυπουργού ουδέποτε εξειδικεύτηκε από τους υπουργούς, ενώ η μνεία για σειρά μεταρρυθμίσεων περιορίστηκε στις ιδιωτικοποιήσεις (ο μεγάλος πρωταγωνιστής στην κυβερνητική λύση για την κρίση), στις εξορύξεις, στα μεγάλα έργα και στα σενάρια για 4,5% πρωτογενή πλεονάσματα του κ. Στουρνάρα!
Η κυβέρνηση φαίνεται να μην έχει σαφή αντίληψη της επιτακτικής ανάγκης για κατάστρωση ενός εναλλακτικού και βιώσιμου σχεδίου που θα αποτελέσει το πρώτο βήμα για την ανάκτηση εμπιστοσύνης από τους πολίτες και τη διεθνή κοινή γνώμη, τις αγορές και τους ξένους εταίρους.
Επαναλήφθηκε βέβαια το γνωστό φαινόμενο που συνοδεύει τις προγραμματικές δηλώσεις, ειδικά ύστερα από εκλογικά νωπά αποτελέσματα. Έτσι και η εκπαίδευση θα ...γίνει καλύτερη και η περίθαλψη αρτιότερη και η φτώχεια και η ανέχεια θα καταπολεμηθούν και η φοροδιαφυγή θα κτυπηθεί και η άμυνα της χώρας θα θωρακιστεί, για την ώρα όμως ...άγνωστο πως. Η μόνη ξεκάθαρη κυβερνητική απάντηση είναι η αποποίηση ευθυνών μέσω των ιδιωτικοποιήσεων.
Δυστυχώς και αυτή η κυβέρνηση επιμένει να ακολουθεί την ...πεπατημένη πολιτική. Αυτή τη φορά, σύμφωνα με τις υποσχέσεις της, με ...σχέδιο, βούληση και χρονοδιαγράμματα! Με τις ιδιωτικοποιήσεις προσδοκώνται τα λεφτά (που) υπάρχουν, οι εξορύξεις προδικάζουν το νέο Ελντοράντο, ενώ τα μεγάλα έργα θα μετατρέψουν τη χώρα και προπαντός τα ...φιλέτα της σε Γαλλική Ριβιέρα! Κάθε ομοιότητα με τη Δανία του ...Νότου είναι απλώς συμπτωματική!
Για τη στρεβλή ανάπτυξη πάντως και την οικονομία πάνω σε πήλινα πόδια δεν έγινε κουβέντα. Έτσι ουδείς αναφέρθηκε σε αλλαγή πορείας, μια πολιτική με εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό. Μια πολιτική που να άρει αιτίες και στρεβλώσεις και όχι τα επιφαινόμενα. Γιατί αυτό που καταγράφεται ως αποτέλεσμα είναι συνάρτηση αυτών.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν μπορούν να μπουν στην αδιέξοδη λογική και αυτής της κυβέρνησης. Η χώρα χρειάζεται σαφή αλλαγή προσανατολισμού. Με παραγωγική ανασυγκρότηση της υπαίθρου και αποκέντρωση. Με έμφαση στα συλλογικά αγαθά και την ποιότητα ζωής. Με στροφή στην προστιθέμενη αξία της οικονομίας και στα ποιοτικά προϊόντα και υπηρεσίες. Με μια άλλη δημόσια διοίκηση προς όφελος της κοινωνίας και όχι της γραφειοκρατίας. Με τους περιβαλλοντικούς πόρους να ενισχύουν τη βιωσιμότητα και την αειφορία και όχι να επιλέγονται ως λεία προς άρμεγμα!
Η διέξοδος θα δοθεί όταν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, ώστε η χώρα από ουραγός στις πράσινες λύσεις και στην καινοτομία, αλλάξει επίπεδο. Αν κοιτάξει τις προοπτικές και όχι το εφήμερο. Αν εντάξει την οικονομία στην κοινωνία και όχι σε μια αφηρημένη αριθμητική.
