Εν τέλει, σε αυτή την πολιτεία, όσες θεσμικές αλλαγές και αν προταθούν, είτε παρουσιάζονται λειψές, είτε εκτός τόπου και χρόνου, είτε «εκλείπουν» τάχιστα υπό τον βάρος του εγχώριου θεωρήματος «ο δικός μου», ο «δικός σου» ο «κομματικός» ή και ο «παρακάτω επειδή τον ξέρω». Και μαζί, εξαφανίζεται κάθε προοπτική οικοδόμησης έστω και του παραμικρού ψήγματος σύγχρονης πολιτικής κουλτούρας που θεμελιώνεται αναμφισβήτητα, υπό την στενή και την ευρεία έννοια του όρου, στην έννοια του «κράτους δικαίου»:
α. διαχωρισμός των εξουσιών,
β. ισότητα όλων μπροστά στο νόμο,
γ. σαφές νομικό περιβάλλον όπου να είναι ξεκάθαρο ποιός νόμος εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση και σε κάθε δεδομένη χρονική στιγμή,
δ. παροχή επαρκούς προστασίας των θεμελιωδών ατομικών ελευθεριών από τον νόμο.
Κλασσικό παράδειγμα η περιπέτεια της εφαρμογής του, κατά τα άλλα καινοτομικού, θεσμού του Περιφερειακού Συμπαραστάτη και του Συμπαραστάτη του Δημότη έτσι όπως βιώθηκε πρόσφατα σε πάμπολλους Δήμους και Περιφέρειες της χώρας. Η ενισχυμένη πλειοψηφία των «2/3» επιλέχθηκε, προφανώς, για να καταστήσει την επιλογή του «συμπαραστάτη» επιλογή ευρύτατης αποδοχής και αδιαμφισβήτητων προσόντων «κύρους». Έλλειπε όμως η περιγραφή των προσόντων και απέμεινε, εύλογα, η αναμενόμενη στράτευση της «κομματικής» τεχνικής των συσχετισμών, των πρόσκαιρων συμμαχιών ακόμη και των πλέον ανορθόδοξων και η άτεχνη οχύρωση πίσω από τον «δικό» μας. Τα ευτράπελα άπειρα αλλά και αποκαρδιωτικά, δείγμα της πολιτικής ανωριμότητας κράτους και τοπικών παραγόντων.
Ο θεσμός του Περιφερειακού Συμπαραστάτη και του Συμπαραστάτη του Δημότη συνιστά οργανικό κομμάτι της συντριπτικής πλειοψηφίας των τοπικών αυτοδιοικήσεων της λοιπής Ευρώπης εδώ και 25 χρόνια. Θεσμός που προβλέπει ρόλο με πλήρη περιγραφή προσόντων, καθηκόντων και μέσων για την εκπλήρωση του, σαν «εγγυητή της διάφανης αμεροληψίας και της εύρυθμης λειτουργίας της αυτοδιοικητικής μηχανής, στο πλαίσιο της απόλυτης ευχέρειας να θέσει στην προσοχή των αρχών, ακόμα και με δική του πρωτοβουλία, τις δυσλειτουργίες, τις ελλείψεις, τις καθυστερήσεις η/και τις καταχρήσεις αρμοδιοτήτων και εξουσίας της αυτοδιοίκησης απέναντι στον πολίτη». Αντίθετα στα καθ’ημάς, ρόλος και θεσμός, θεσμός και ρόλος, φαίνεται να εξαϋλώνονται ακόμη πριν «θεσμοθετηθούν» στην πράξη και στην δοκιμασία της καθημερινότητας. Ελλείψει προδιαγραφών και, προφανώς, πολιτικής κουλτούρας.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι Κορυδαλλού-Νίκαιας-Ρέντη αιτούν την άμεση παράταση των χρονικών ορίων εκλογής του Περιφερειακού Συμπαραστάτη και του Συμπαραστάτη του Δημότη, έστω με την αυτή ενισχυμένη πλειοψηφία, αλλά με την ταυτόχρονη θέσπιση όχι μόνο αυστηρών κριτηρίων για την επιλογή του αλλά και καθηκόντων και μέσων εκτέλεσης τους. Συνήγορος πρέπει να υπάρχει οπωσδήποτε αλλά όχι και ο οποιοσδήποτε. Και κύρια όχι «ο δικός μου», ο «δικός σου», ο «κομματικός», ή και «ο παρακάτω…». Δηλαδή, έτσι «επειδή τον ξέρω».
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ-ΝΙΚΑΙΑΣ-ΡΕΝΤΗ